Święto Świętej Rodziny (111230)

by bp Zbigniew Kiernikowski

W tym roku Święto Świętej Rodziny obchodzimy w piątek 30  grudnia. Tak wypada, kiedy między Uroczystością Bożego Narodzenia a 1 stycznia,  czyli w Oktawie Bożego Narodzenia nie ma niedzieli. Wypada bowiem 24 grudnia i  1 stycznia.

Prawda o rodzinie w życiu każdego człowieka i instytucja rodziny w życiu społeczności  odgrywają bardzo zasadniczą rolę. Dzisiejsze społeczeństwa nie zawsze rozumieją wagę tej instytucji. Często idzie to jakby w parze z tzw. postępem i niby nowoczesnością społeczeństwa. W tym tkwi pułapka i tym tendencjom należy stawić czoła.

Tak się składa, że dziś lecę do Madrytu, aby tam wziąć  udział w tym święcie. Ma ono szczególną wymowę w Hiszpanii, gdzie polityka  wobec rodziny była szczególnie mało przychylna.

Dokończę ten wpis po powrocie z Hiszpanii

Zgodnie z zapowiedzią dziś (111231) dopisuję podając trochę informacji z wczorajszego spotkania na Plaza de Colon w Madrycie. Było to już piąte takie spotkanie – Święto Rodzin Chrześcijańskich. Czytaj więcej…

Dziś, 29 grudnia 2011 r.  odbyło się spotkanie opłatkowe Grup „AA” w Brzozowicy. Było blisko dwustu Uczestników. Spotkania opłatkowe grup „AA”  odbywają się w różnych miejscowościach. Wybór i organizację przejmuje jedna z grup.

Program jest zawsze podobny. Są dwie główne części. Najpierw śpiew kolęd, modlitwa, czytanie Ewangelii i składanie soebie życzeń przy łamaniu się opłatkiem. Druga część to wieczerza wigilijna i dawanie świadectw.

Jest to zawsze bardzo znamienne, kiedy konkretne osoby przedstawiają pewne fragmenty swej drogi trzeźwienia oraz wyrażają radość z życia wtrzeźwości – niezależnie od tego czy jest to kilka lat czy kilkadziesiąt lat. Wzruszające jest zawsze to, jak jest ukazywana sytuacja rodziny w czasie zależności alkoholowej i po wejściu na drogę trzeźwienia.

Wyrażam wdzięczność Organizatorom i wszystkim Uczestnikom tego spotkania. Każde spotkanie jest dla mnie doświadczeniem mocy Pana Boga, która jest w stanie uzdrawiać człowieka, jeśli człowiek tylko na to pozwoli, oraz przjawem życia Kościoła jako wspólnoty, w której bardzo konkretnym doświadczeniem jest możliwość nawrócenia czyli zdrowienia albo inaczej trzeźwienia.

Zapraszam do dalszego dawania świadectwa i umacniania się w trwaniu w trzeźwości.

Z pozdrowieniem dla Wszystkich

Bp ZbK

Dziś, 28 grudnia w święto Młodzianków odnbbył się już tradycjny XIV Marsz Życia w naszym Mieście. Po Eucharystii w parafii pw. św. Teresy przezyliśmy ulicami miasta do parafii pw. bł. Męczenników Podlaskich. Jest to prosty a jendocześnie zdecydowany znak opowiadania się za właściwym szacunkiem wobec życia i respektowaniem jego godności od poczęcia aż do naturalnej śmierci. Naturalnie nie chodzi o sam przemarsz, ale chodzi o budzenie naszej wrażliwości i poczucia, że jest to problem dzisiaj bardzo aktualny.

Dziękuję Organizatorom i Uczestnikom tego wydarzenia. W szczególności dziękujem Członkom Domowego Kościoła oraz Kapłanom związanym z Duszpasterstwem Rodzin.

Dziękuję także Wszystkim którzy przyczynili się do właściwego pokierowania i utrzymania porządku. W szczególności dziękuję Policji za troskę i skuteczną organizację ruchu.

Pozdrawiam Wszystkich – zwłaszcza tych, którym leży na sercu sprawa troski o życia.

Bp ZbK

 

Jutrznia w Swięto Męczennika św. Szczepana

by bp Zbigniew Kiernikowski

W Domu Biskupim zgromadziło się dziś około 50 osób. W tym kilka rodzin z dziećmi. Celebrowaliśmy Jutrznię, czyli Chwalbę Boga. Jest to oficcjalna poranna liturgiczna modlitwa Kościoła. Jest ona związana z przekazem wiary, jakie czyni starsze pokolenie młodszemu. Konkretnie – ojcowie swoim dzieciom.

Zachęcam tych, którzy uczestniczyli do podzielenia się swoimi doświadczeniem. Zachęcam także wszystkich do wypowiedzi na temat wspólnej liturgicznej modlitwy Kościoła, jaką jest Liturgia Godzin oraz do wypowiedzi na temat przekazywnania wiary.

Bp ZbK

 

Pasterka – liturgia pasterzy. Właśnie pasterze byli  pierwszymi, którzy otrzymali Dobrą Nowinę o Narodzeniu Jezusa. Oni też, jak o tym  opowiada Ewangelia, pospieszyli i znaleźli wszystko tak, jak im było  oznajmione. Jest to wielkie i ważne doświadczenie, kiedy człowiek usłyszy  wiadomość i, posłuszny jej prawdzie, pójdzie i zobaczy, że jest tak, jak mu  było oznajmione. Jest to doświadczenie prawdy. Człowiek zawsze boli, gdy  zostanie oszukany. Tak mocno to człowieka boli, bo człowiek został oszukany i  żyje jako ten, kto jest wystawiony na różnego rodzaju oszustwa. Kiedy to się  dzieje, czasem nawet w małych sprawach, w człowieku odżywa na różne sposoby ta  rana zadana przez grzech, który jest największym oszukaniem i powodem  nieszczęścia człowieka. Dlatego człowiek potrzebuje światła, światła prawdy.  Potrzebuje doświadczenia, że jest możliwe, aby nie zostać oszukanym.

Już od ponad dwóch tysiące lat ludziom jest dawana okazja poznawania  światła prawdy objawionej w Narodzeniu Boga jako człowieka. Na różne sposoby i  w różnych okolicznościach zostają ludzie obdarowani tym światłem, które wkroczyło  w historię ludzkości tak zwyczajnie jak człowiek. Rodząc się w warunkach  odrzucenia przez świat dał ludziom możliwość przeżywania tajemnicy światła,  które jest inne od tego wszystkiego, co i jak widzi i co czyni świat.

W Noc Bożego Narodzenia Kościół proklamuje nam orędzie,  jakie wygłosił prorok Izajasz ponad dwa i pół tysiąca lat temu. Jest to orędzie  aktualne także dzisiaj i będzie aktualne w każdym pokoleniu. Za czasów Izajasza  miało odniesienie do trudności i wydarzeń związanych z wygnaniem babilońskim. Dzisiaj  ma odniesienie do zagubienia się człowieka w tym wszystkim, czego szuka dla  zdobycia własnego szczęścia, jak on sam je pojmuje.

Naród kroczący w ciemnościach

ujrzał światłość wielką;

nad mieszkańcami kraju mroków

światło zabłysło   (Iz 9,1).

Kiedy mówimy o ciemnościach i mrokach, wyrażamy w tym  wszystko to, co jest dla nas nieznanym, co staje przed nami jako trudne i nie  do pokonania, co nas przerasta i przeraża, co nam odbiera radość życia i czasem  jest przeżywane jako mroki śmierci.

 

1. Dlaczego ciemność?

Człowiek znalazł się w ciemności, gdy przestał patrzeć na Boga i zwracać się ku Boga a zwrócił się ku sobie. Zaczął  myśleć o sobie jako tym, kto sam potrafi poznać i określić, co dla niego jest  dobre a co złe. Czytaj więcej…

Mój temat w KRP: Boże Narodzenie (111220)

by bp Zbigniew Kiernikowski

Podczas dzisiejszej (20 grudnia 2011 r.) wieczornej audycji KRP: „Rozmowy o życiu” podejmujemy temat Bożego Narodzenia.

W studio będą Dzieci i to właśnie z nimi chcemy przybliżyć sobie sens prawdy i tajemnicy Bożego Narodzenia a tym samym obecności Boga jako Człowieka między nami, czyli Jego obecności w historii świata a więc w małych i wielkich sprawch naszgo życia.

Zachęcam do udziału.

Bp ZbK

20 grudnia odbędzie się prowadzona przeze mnie Celebracja Słowa Bożego w Krzesku. Uczestnicy tej celebracji to przedstawiciele wspólnot AA i ich najbliższi.

Tematem wiodącym jest Swiatło.  Czytania podprowadzają do Swiąt Bożego Narodzenia. Będziemy proklamować fragment Księgi Wyjścia (Wj 14,10-22) o prowadzeniu przez Swiatło Boże Izraelitów przez pustynię i Morze Czerwone. Następnie fragment z Księgi Izajasza (Iz 60,1-5.18-22) wzywającym do uświadomienia sobie, że Bóg może czynić życie człowieka śwoatłem. O tym więcej jeszcze usłyszymy w czytaniu z Pierwszego Listu św. Jana (1J 2,7-11). Ci którzy potrafią kochać, żyją w świetle i są światłem. Wszystko to jest możliwe dziękio Ewangelii, którą obwieścił Jezusa Chrystus i której słuchamy i którą przyjmujemy (Mt 4,12-17).

Zachęcam do dzielenia się myślami i dawania świadectwa

Bp ZbK

W czwartą Niedzielę Adwentu roku B słyszymy podczas niedzielnego zgromadzenia proklamowane jedno z podstawowych przesłań mesjańskich Starego Testamentu wprowadzających w istotę Przymierza, które spełnia się w Nowym Testamencie. Jest to fragment Drugiej Księgi Samuela (7,1-16).

Sytuacja, w której to przesłanie jest wypowiedziane przez proroka Natana jest bardzo znamienna. Otóż Dawid jako król – patrząc z punktu widzenia historii ziemskiej – osiągnął jakby szczyt swego królewskiego panowania. Ma jednak świadomość, że nie zrobił wszystkiego, co mogło do niego należeć jako króla namaszczonego do specjalnej misji wśród narodów ziemi, co miało wyrażać właściwe wskazanie na obecność Boga wśród ludu – więc odpowiedni wystrój dla tej obecności (świątynia) w odniesieniu do znaku tej obecności, jaką była Boża Arka Przymierza.

Stan duszy Dawida i jego zamiary wyrażają wypowiedziane przez niego słowa skierowane do proroka Natana: «Spójrz, ja mieszkam w pałacu cedrowym, a Arka Boża mieszka w namiocie». Wtedy to prorok – jakby pod pierwszym wrażeniem szlachetności odruchu serca Dawida ‑ wypowiada słowa, które zdają się być jedynie słuszne: «Uczyń wszystko, co zamierzasz w sercu, gdyż Pan jest z tobą». A jednak prorok tej samej nocy w widzeniu otrzymuje polecenie, aby oznajmić Dawidowi zupełnie nową prawdę i dać mu niecodzienną obietnicę:

Czy ty zbudujesz Mi dom na mieszkanie?

Tobie Pan zapowiedział, że ci zbuduje dom.
Kiedy wypełnią się twoje dni i spoczniesz obok swych przodków,
wtedy wzbudzę po tobie potomka twojego,
który wyjdzie z twoich wnętrzności, i utwierdzę jego królestwo.

On zbuduje dom imieniu memu, a Ja utwierdzę tron jego królestwa na wieki.

Ja będę mu ojcem, a on będzie Mi synem (2Sm 7,5.11-14).

Jest to – ja moglibyśmy powiedzieć w kolokwialnym języku – pozytywne odbicie piłeczki. Dawid miał i wyraził przez proroka swój zamiar zbudowania domu dla Arki Przymierza, czyli świątyni jako znaku obecności Boga, a oto Bóg daje mu obietnicę, że On dokona nie tylko tego, lecz spowoduje powołanie potomka, który zbuduje Dom dla Imienia Najwyższego i tym samym ród Dawida, a więc jego dom, zostanie utwierdzony na wieki między narodami.

1. Czy tylko prosta wymiana zamiarów ?

Patrząc po ludzku na powyższą wymianę słów mówiących najpierw o zamiarach Dawida a następnie Boga można w pierwszej chwili myśleć o zwykłej „kurtuazji”: obiecał coś jeden, to i obiecuje drugi. Czytaj więcej…

Krzyż w przestrzeni publicznej (111213)

by bp Zbigniew Kiernikowski

W ramach cyklu „Rozmowy o życiu” w KRP dziś (13 grudnia 2011 r.) odbyło się spotkanie (panel) dyskusyjne na temat obecności krzyża w przestrzeni publicznej. Gośćmi byli p. Marszałek Marek Jurek i p. Poseł Krzysztof Tchórzewski. Prowadzią p. Grzegorz Skwarek. Spotkanie odbyło się w auli KLO. Obecnych było blisko 100 osób z różnych środowisk.

Po moim ogólnym wprowdzeniu zabrał głos p. Posłeł Krzysztof Tchórzewski a następnie p. Marszałek Marek Jurek. Na konec tej części zrobiłem krótką katechezę.

Dalsza część to wymiana opinii czy dopowiedzenia i pytania z sali, na które było już stosunkowo mało czasu.

Całość będzie retransmitowana w wieczornej audycji po godzi 21:40.

http://archiwum.radiopodlasie.pl/?p=13455

 

 

Zachęcam do wymiany myśli i opinii oraz do dawania świadectwa w tej ważnej dła naszego społeczeństwa materii.

Bp ZbK

Spotkanie z małżeństwami (111212)

by bp Zbigniew Kiernikowski

Tak się złożyło, że pewna grupa osb poprosiła mnie o wyjaśnienie pewnych aspektów życia małżeńskiego. Konkretnie chodziło o relacej midzy mężem i żoną a w szczególności zagadnienie posłuszeństwa. Zaprosiłem do siebie na rozmowę te małżeństwa, które zechcą zgłębiać w świetle Słowa Bożego zen aspekt życia. Odbyło się dziś pierwsze takie spotkanie w domu biskupim przy ul. Cmentarnej 17. Było około 20 uczestników.

Mam wrażenie, że była to inicjatywa trafiona. Zobaczymy, jak dalej się będzie rozwijać. Następne spotkanie jest przewidziane na piątek 30 grudnia. Będziemy kontynuować rozpoczętą tematykę.

Nie przedstawiam tutaj poruszonej bliżej tematyki. Zaznaczam tylko, że mówiliśmy o małżeństwie przede wszystkim w kluczu przymierza. Jednak nie tylko przymierza między osobami zawierajcymi związek małżeński czy raczej wchodzącymi w ten związek, lecz jako przymierza z Bogiem czy raczej jako przymierza, które Bóg proponuje i w które wchodzą oboje jako małżonkowie.

Zapraszam do wymiany myśli i dzielenia się spostrzeżeniami.

Bp ZbK

Następna strona »

css.php