Król i Sędzia czasów ostatecznych (34 Ndz A 2011)

by bp Zbigniew Kiernikowski

Przeżywamy 34 Niedzielę. Jako ostatnia niedziela roku liturgicznego jest Uroczystością Chrystusa Króla Wszechświata. Liturgia tej uroczystości ma dwa nurty. Jeden to uświadomienie realizmu życia człowieka w rzeczywistości ziemskiej. Drugi to odniesienie do tego, co ostateczne. Dla wierzących w Chrystusa owo odniesienie do spraw ostatecznych zespala w sobie dwa aspekty. Jest to współistnienie tego co jest już dokonane w Chrystusie i co jest już zaczynem czasów ostatecznych i tego, co ma się dopełnić, czyli jeszcze nie w pełni się objawiło. Jednakże trzeba pamiętać, że to nie będzie nowość w sensie absolutnym, lecz dopełnienie tego, co już się stało w Chrystusie i jest obecne w wierzących przez ich wiarę, która czyni ich członkami Ciała Chrystusa.

Poznanie tej prawdy już dokonanej Tajemnicy nowego życia w Chrystusie sprawia, że wierzący oczekują objawienia się tego wszystkiego, co w nich już zostało zapoczątkowane przez wiarę i co spełnia się w sakramentach oraz jest przeżywane w konkretnych postawach codziennego życia. Chrystus już w nich królują i dokonuje sądu nad światem, chociaż wiele z tego, o stanowi istotę tego królowania, jest jeszcze ukryte.

Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale
i wszyscy aniołowie z Nim,
wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały.

I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody,
a On oddzieli jednych ludzi od drugich,
jak pasterz oddziela owce od kozłów (Mt 25,31n).  

Gdy więc dokona się owo objawienie (parusia) Syna Człowieczego, nastąpi ostateczny sąd nad ludzkością. Nastąpi odkrycie wszystkiego, co było i stało się w sercach i umysłach a także w czynach ludzi. Zwrócić trzeba uwagę na to, że jest mowa o narodach. W biblijnym znaczeniu chodzi w pierwszym rzędzie o narody pogańskie, o tych, którzy nie poznali Chrystusa. Nie poznali Jego Tajemnicy i w swoim życiu nie uznali Go za swojego pana.

1. Obecność Pana w dziejach ludzkości  

Ze słów Jezusa, który w swojej proroczej mowie ukazuje siebie jako Syna Człowieczego dokonującego rozdzielenia owiec od kozłów (sprawiedliwych od czyniących zło bądź obojętnych wobec Niego) wynika, że to On, już w czasie biegu tej ziemskiej historii jest obecny. Czytaj więcej…

css.php