Kamień odrzucony- fundament i głowica węgła (25 Ndz A 2011)
by bp Zbigniew Kiernikowski- Opublikowane:1 października, 2011
- Komentarze:86 komentarzy
- Kategoria:Rozważanie Ewangelii
Ewangelia 27 Niedzieli roku A (Mt 21,33-43) stawia nas przed bardzo istotnym obwieszczeniem. Przypowieść o gospodarzu winnicy, który oczekuje od jej zarządców odpowiedniego plonu, nawiązuje do proroctwa Izajasza, które jest proklamowane w tę niedzielę jako pierwsze czytanie (Iz 5,1-7). W jednymi drugim przypadku chodzi o oddanie gospodarzowi winnicy należności, której ma prawo oczekiwać, gdyż to on zainwestował w tę winnicę. Nie ulega wątpliwości, że Jezus, opowiadając tę przypowieść, odnosił się do arcykapłanów i uczonych w piśmie oraz do całej rzeczywistości Starego Przymierza. Wszystko dzieje się w ostatnich dniach przed Męką. W perykopie czytanej w ubiegłą niedzielę chodziło o pracę „dzieci” w winnicy. Jeden powiedział, że pójdzie, a nie poszedł; drugi powiedział, że nie chce iść, a poszedł.
W rozważaniu poprzedniej niedzieli zwróciłem uwagę na to, że chodziło o wejście na drogę sprawiedliwości. Najpierw była ta wg Prawa, do której nawoływał św. Jan Chrzciciel, a następnie ta, która została objawiona przez Syna, który wszedł do winnic i wziął na siebie całą niesprawiedliwość, by w imieniu i mocą Dobrego Boga, dać wszystkim, którzy zechcą przyjąć logikę sprawiedliwości wynikającej z wiary i będącej darem i łaską.
Perykopa tej niedzieli pozwala wniknąć w sposób dokonania się tej nowe Bożej sprawiedliwości. Ci, którzy pracowali dla swego zysku i tak wykorzystywali winnicę – także e jej aspekcie religijnym, kultycznym itp. Oni uważali, wiedzą, o co chodzi i jak „należy” wykorzystać” winnicę i nie oddawali gospodarzowi należności. Gdy gospodarz posyłał swoje sługi (proroków), oni przywłaszczali ją sobie, a proroków zabijali. Wreszcie posłał swego syna, myśląc: Uszanują mojego syna. Tymczasem oni mówili sobie:
«To jest dziedzic; chodźcie zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo»
i
Chwyciwszy go, wyrzucili z winnicy i zabili (Mt 21,38n).
Nie zdawali sobie sprawy z tego, że w ten sposób dali jakby płaszczyznę czy pole do objawienia Bożej sprawiedliwości właśnie na tym Synu, który jest dziedzicem i przez którego objawia .
1. Syn w winnicy
Kiedy winnica nie oddawała należytego owocu (jak to przedstawia prorok Izajasz), lub ci, którzy ją uprawiali – rolnicy z przypowieści nie oddawali Gospodarzowi stosownej należności, posłał do tej winnicy swego Syna ‑ Mówimy już teraz nie na płaszczyźnie obrazu i przypowieści, lecz na płaszczyźnie historii czyli wydarzeń zbawczych, jakie zaistniały w zbawczym dziele Jezusa i które kształtują nasze życie. Czytaj więcej…
