Kto spożywa ten Chleb będzie żył na wieki (Uroczystość Ciała i Krwi Pańskiej 2011)

by bp Zbigniew Kiernikowski

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, powszechnie zwana „Boże Ciało”, to okazja by zatrzymać się chwilę w naszych myślach i w naszym sercu przed tym wielkim Darem, jaki nam Jezus zostawił. To też okazja, by publicznie wyznać naszą wiarę w obecność Jezusa Eucharystycznego wśród nas.

Zbiegają się w tym święcie dwa aspekty. Jeden – bardzo intymny, mianowicie zjednoczenie i komunia z Tym, kto dla nas stał się pokarmem. Drugi zaś to publiczne wyznanie, że On – dający spożywać swoje Ciało jak chleb – jest Panem wszystkiego. W Nim wszystko istnieje i żyje. Spożywającym zaś Jego Ciało i Krew zapewnia trwanie w Nim na podobieństwo Jego intymnego zjednoczenia z Ojcem:  

Ciało moje jest prawdziwym pokarmem,
a Krew moja jest prawdziwym napojem.
Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije,
trwa we Mnie, a Ja w nim.
Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca,
tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żyć przeze Mnie (J 6,55-57).

Czytany fragment Ewangelii jest częścią dłużej mowy, jaką Jezus wygłosił w Kafarnaum. Było to po cudownym rozmnożeniu chleba i po cudzie przejścia przez jezioro. Są to elementy wskazujące na związek z Paschą.

1. Obwieszczenie prawdy

Wypowiedź Jezusa jest deklaratywna. To On oświadcza i obwieszcza o sobie samym. Najpierw czyni to w sposób bardziej ogólny o sobie jako o chlebie, który zstąpił z nieba: Czytaj więcej…

css.php