Ewangelia przewidziana na Uroczystość Zesłania Ducha Świętego przytacza opowiadanie o wydarzeniu z pierwszego dnia tygodnia, czyli z wieczoru pierwszego dnia po Zmartwychwstaniu. Wtedy to bowiem Jezus przekazał Ducha Świętego Apostołom, chociaż nie była to jeszcze owa manifestacja zewnętrzna, która miała nastąpić w dniu Pięćdziesiątnicy. Tymi wydarzeniami (z pierwszego dnia tygodnia i z Pięćdziesiątnicy) zostają objęte dwa najważniejsze momenty, jakie stanowiły podstawę Ludu Starego Przymierza i które będą też stanowiły fundament Ludu Nowego Przymierza, czyli Kościoła.
Była to Pascha upamiętniająca wyjście z niewoli egipskiej i Święto Tygodni – Pięćdziesiątnica, czyli upamiętnienie wydarzenia spod góry Synaj, kiedy to Lud otrzymał Prawo i stał się Ludem Bożym. Wówczas Lud otrzymał to Prawo przez pośrednictwo Mojżesza i mimo, że wyraził zgodę na przyjęcie go (Wj 24,3-8), wkrótce – a właściwie bezpośrednio – po zawarciu przymierza Lud się sprzeniewierzył temu przymierzu (zob. Wj 32,1-8 – jest to pierwszy epizod opisany po zawarciu przymierza). Trzeba więc powiedzieć, że wówczas Lud – mimo wyrażonej woli przyjęcia Tory, czyli Prawa Bożego – w rzeczywistości tego Prawa nie przyjął. Nie przyjął, bo miał innego ducha. Nie przyjął Ducha Bożego, który od owego momentu miał stanowić podstawę życia społeczności tego Ludu.
Teraz tymi wydarzeniami są Zmartwychwstanie Jezusa (zapowiedziane w wydarzeniu Paschy) i Zesłanie Ducha Świętego (jako „odpowiednik” i wypełnienie daru Tory i zawarcia Przymierza). Zmartwychwstały Jezus, który ukazuje się w wieczór pierwszego dnia tygodnia po pozdrowieniu uczniów i wskazaniu na swoje posłannictwo oraz udział uczniów w tym posłannictwie, tchnął na nich i powiedział:
Weźmijcie Ducha Świętego
Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone,
a którym zatrzymacie, są im zatrzymane (J 20,22n).
Duch Święty, którego udziela Jezus swoim uczniom, jest darem dla nich, ale nie tylko dla nich. Oni Go mają przyjąć, żeby przez odpuszczanie grzechów uzdrawiać relację ludzi z Bogiem. Krótko mówiąc: by lud był Ludem Bożym, by człowiek świadomie przynależał do Boga. Takie jest sens przymierza. Grzech zaś jest tym, co to przymierze i tę jedność zburzył i nadal burzy wszędzie tam, gdzie nie ma Ducha Bożego.
1. Weźmijcie
W powyższym kontekście trzeba rozumieć Jezusowe słowa: Weźmijcie Ducha Świętego. Grecki czasownik (lambano) ma bardzo szerokie znaczenie. Wyraża zarówno aspekt czynności, a więc wzięcie i przyjęcie czegoś, i jak i też pasywności, czyli otrzymanie i bycie obdarowanym. Czytaj więcej…