Kontynuujemy dziś rozmowę na temat katechezy o życiu w Ziemi Obiecanej.

Jak to już było poprzednio powiedziane, wejście do Ziemi Obiecanej to nowy styl życia.  Nie został on jednak w pełni zaakceptowany przez tych, którzy weszli do Ziemi Obiecanej. Jest to cały proces grzechu i nawrócenia człowieka. W czwartej katechezie patrzymy na grzechy pierwszych królów, a więc przed podziałem Królestwa. Już sam fakt woli ludu, by ustanowić im króla jest widziany jako pewna forma odrzucenia Boga. Na to starszyźnie zwraca uwagę prorok Samuel. Powoływani królowie popełniają określone grzechy i mają niewłaściwe postawy wobec Boga, w szczególności jako przewodnicy ludu.

Upraszczając możemy powiedzieć, że Saul zazdrośnie trzyma się władzy i brak mu zaufania Bogu; Dawid wykorzystuje swoją władzę do przykrywania swego grzechu dalszymi grzechami – i tak aż do przeżycia radykalnego nawrócenia; Samuel, wyposażony w dar mądrości, w końcu idzie za obcymi bogami. To są grzechy królów. W tych grzechach odkrywamy także nasze grzechy na ile – otrzymawszy od Boga różne dary i czasem także jakieś doświadczenie życia w atmosferze wierności Boga w Ziemi Obiecanej (jakkolwiek ona w naszym życiu wygląda), próbujemy królować po swojemu i przeprowadzać nasze plany. 

Zapraszam do komentarzy na blogu

Bp ZbK

Posłuchaj audycji:  http://archiwum.radiopodlasie.pl/?p=9461


css.php