W drugą niedzielę Wielkiego Postu czytamy Ewangelię o przemienieniu Jezusa na górze Tabor (Mt 17,1-9). Jak Ewangelia pierwszej niedzieli ukazuje zwycięstwo Jezusa nad diabłem, które dokonało się w uniżonym i całkowicie poddanym woli Ojca człowieczeństwie Syna Bożego, tak dzisiejsza Ewangelia przedstawia przemienienie Jezusa, w którym objawia się chwała Jego bóstwa. Można powiedzieć, że wybranym uczniom zostaje dana łaska doświadczenia obecności przebóstwionego człowieczeństwa. Jest to potrzebne, by przygotować uczniów na skandal krzyża. W takich okolicznościach słyszą słowa:  

To jest mój Syn umiłowany,
w którym mam upodobanie,
Jego słuchajcie
(Mt 17,5).  

Objawienie się chwały Syna poświadczone przez obecność Mojżesza i Eliasza to nie tylko potwierdzenie misji Jezusa jako Mesjasza, ale także przygotowanie na wszystko, co ma Go spotkać, a czy będą też uczestniczyć Jego uczniowie. Będzie to doświadczenie krzyża. Nie ma bowiem innego sposobu na definitywne pokonanie szatana, jak podjęcie krzyża. Jest jedna i jedyna dziedzina (pole działania), w której szatan nie ma mocy stawić czoła. Jest to krzyż. Jest to przyjęcie niesprawiedliwości. To uczyni Jezus. Do udziału w tym misterium krzyża prowadzącym do chwały zmartwychwstania są zaproszeni uczniowie Jezusa. Muszą jednak sami przejść swoistą drogę poznawania siebie wobec krzyża. Na tej drodze są im pomocne takie chwile jak przemienienie. Są pomocne, ale nie są wystarczające, by ich uchronić przed pomyłkami. Okażą się jednak pomocą na drodze powrotu do Pana – właśnie prze krzyż.

1. Syn umiłowany – doświadczony i pełen chwały

Podczas kuszenia Jezus zwyciężył diabła przez to, że jako człowiek poddał się słowu Boga i że mocą swej woli był całkowicie uległy Ojcu. Oparł się na mocy Boga danej człowiekowi. Czytaj więcej…


css.php