Wspólnota istnienia Osób (Niedziela Najświętszej Trójcy – C – 2010)
by bp Zbigniew Kiernikowski- Opublikowane:29 maja, 2010
- Komentarze:59 komentarzy
- Kategoria:Rozważanie Ewangelii
Po przeżyciu czasu liturgicznego skoncentrowanego na celebrowaniu Misterium Paschalnego Jezusa Chrystusa i Daru Ducha Świętego Kościół proponuje w Niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego Uroczystość Trójcy Przenajświętszej. Jest to Uroczystość dająca nam szansę głębszego wnikania w Tajemnicę samego Boga, który objawił się w Jezusie, Wcielonym Synu Bożym i udziela się jako Dar Ducha Bożego, by człowiek – stosownie do swojej stworzonej sytuacji (kondycji) mógł mieć jakiś udział nie tylko w poznaniu wewnętrznego życia samego Boga, ale także udział w uczestniczeniu w tym Bożym życiu i korzystaniu z tego życia. Można w powiedzieć, że jest to zaproszenie do udziału w wewnętrznym życiu Trójcy Przenajświętszej.
W czytanej na tę Uroczystość Ewangelii w roku C (J 16,12-15) słyszymy słowa, jakie Jezus mówi o Duchu Świętym:
On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi.
Wszystko, co ma Ojciec, jest moje.
Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi (J 16,14n).
Widzimy z tych słów Jezusa, że Duch Święty jest tym, który sprawia czy „organizuje” relacje między Ojcem i Synem. Między Ojcem i Synem jest jedność i równość „posiadania” wszystkiego. Syn wie, że wszystko, co jest Ojca jest jednocześnie także i Jego, to jest Syna. Ojciec, który zrodził Syna wszystko Jemu daje, a Syn przyjmując wszystko, niczego dla siebie nie zatrzymuje. Jest Synem, który stale żyje z daru życia Ojca. Jest Synem, który życia nie zatrzymuje dla siebie, lecz je stale daje tym, którzy życia potrzebują.
1. Jezus wskazuje na coś, czego człowiek „jeszcze” nie może znieść
Te słowa Jezus mówi czyniąc jakby „przedtakt” (uwerturę) do tego, co powie o Duchu Świętym, który – gdy przyjdzie – wszystkiego nauczy. I doprowadzi do całej prawdy. Są rzeczy i prawdy, których człowiek sam z siebie nie jest w stanie ani pojąć ani znieść. Czytaj więcej…
