Radość większa niż smutek rozstania (Urocz. Wniebowstąpienia P. – C – 2010)

by bp Zbigniew Kiernikowski

Okres Paschalny dobiega końca. Obchodzimy Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. W przyszłą niedzielę Uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Dopełnia się tym samym czas szczególnego przeżywania Tajemnicy Jezusa Chrystusa. Rozpoczęliśmy je okresem wielkopostnego przygotowania, które prowadziło do przeżycia Triduum Paschalnego z jego wielkanocnym szczytem. Następnie przez pięćdziesiąt dni przeżywam okres wielkanocny, który zostanie uwieńczony Zesłaniem Ducha Świętego. Wniebowstąpienie Pańskie to święto, które zawiera pewien paradoks. Następuje bowiem rozstanie Jezusa z uczniami i to daje tym umiłowanym uczniom Jezusa, którzy już teraz po Jego zmartwychwstaniu całkowicie stawili na Niego, powód do radości. Z radością wrócili z tego ostatniego ziemskiego spotkania i rozstania z Jezusem. Tak oto pisze św. Łukasz: 

A kiedy Jezus ich błogosławił,
rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba.
Oni zaś oddali Mu pokłon
i z wielką radością wrócili do Jerozolimy (Łk 24,51n). 

Naturalnie, ich radość nie wynikała z faktu rozstania, lecz z tego, że doświadczyli prawdziwości słów Jezusa i zrozumieli, że to w ten sposób wypełnił On obietnice dane od samego początku Ojcom. Oni doświadczyli już, że słowa Jezusa się spełniają. Zgodnie z zapowiedziami Pisma Jezus cierpiał, umarł i zmartwychwstał. Teraz będę doświadczać, że z polecenia Jezusa i w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy

1. Nawrócenie i dzięki Ewangelii

Wezwanie do nawrócenia stało u początku działalności publicznej Jezusa. Ewangelista św. Marek zaraz na początku swojej Ewangelii pisze, iż Jezus zaraz po swoim Chrzcie w Jordanie kuszeniu na górze przez szatana, po uwięzieniu Jana Chrzciciela, przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Czytaj więcej…

css.php