e-Rozmowy o Dobrej Nowinie

• Opublikowane:10 kwietnia, 2010
• Komentarze:34 komentarze
• Kategoria:Bez kategorii

Podaję także na tej strone mój list do Duszpasterzy i Diecezjan w związku z tragedią katyńską.

Siedlce, 10 kwietnia 2010 r.

Czcigodni Duszpasterze!
Drodzy Diecezjanie!

Przeżywamy bolesne doświadczenie straty tylu Osób, Przedstawicieli naszych Władz z Prezydentem RP p. Lechem Kaczyńskim i jego małżonką Marią na czele, którzy dziś zginęli w katastrofie lotniczej pod Smoleńskiem. Wymowę tego wydarzenia uwydatnia stojąca za nim z wola uszanowania przez Przedstawicieli naszego Narodu tych wszystkich Synów naszej Ojczyzny, którzy przed 70 laty stali się ofiarami podstępu i krzywdy katyńskiej ze strony reżimu sowieckiego, zmierzającego do osłabienia naszego Narodu.

Trudno jest nam pojmować plany Boże, jakie przenikają i doświadczają nasz Naród. Możemy tylko, na miarę naszej wiary, żywić nadzieję, że te wszystkie wydarzenia mogą mieć dla nas sens i łączyć nas bardziej z Jezusem Chrystusem ukrzyżowanym i zmartwychwstałym i tym samym prowadzić do pomnażania w nas dobra, które przekracza wymiar tylko ziemskiego życia.

Te chwile skłaniają nas do refleksji nad naszym życiem i do modlitwy. Są okazją wyrażenia bezinteresownej solidarności ponad wszelkimi podziałami. Są wezwaniem, by uczyć się pojmować swoje życie jako dane nam dla spełniania się w służbie drugiemu człowiekowi w imię wartości i prawd, które są niezmienne i które odnoszą nas do naszego Stwórcy i Odkupiciela.

Czcigodni Duszpasterze!

Abyśmy mogli przeżywać jak najlepiej te pełne znaczenia chwile w naszych wspólnotach, proszę Was, byście w tych dniach żałoby narodowej – stosownie do Waszego duszpasterskiego rozeznania – zarządzali i organizowali nabożeństwa i wspólne modlitwy w intencji Ofiar katastrofy oraz ich Rodzin i Bliskich, którzy doświadczyli ich odejścia. Czytaj więcej…

• Opublikowane:10 kwietnia, 2010
• Komentarze:12 komentarzy
• Kategoria:Rozważanie Ewangelii

 Przygotowujemy się do przeżycia 2 Niedzieli Wielkanocnej, która kończy oktawę Uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego. W tradycji Kościoła była nazywana Niedzielą Białą. W tym dniu bowiem neofici przychodzili ostatni raz w białych szatach i je uroczyście zdejmowali. Obecnie jest też zwana Niedzielą Miłosierdzia. Ewangelia czytana w tę niedzielę to każdego roku (niezależnie od tego czy to rok A, B czy C), to Ewangelia wg św. Jana (J 20,19-31). Jest to opowiadanie o przyjściu Jezusa do Wieczernika pierwszego dnia tygodnia, czyli wieczorem w dzień Zmartwychwstania. Ze względu na nieobecność Tomasza, który nie chciał uwierzyć temu, co mówili Apostołowie, Jezus przychodzi także ósmego dnia. Obecny wówczas Tomasz wyznaje: Pan mój i Bóg mój!

Zatrzymajmy się na tym, co stało się owego pierwszego dnia tygodnia, czyli w wieczór Zmartwychwstania, kiedy to Jezus powiedział:

Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane (J 20,22n).

Jezus stanął przed uczniami pokazując im ręce i bok. Jest to wskazanie na rany, jakich Jezus doznał przez ukrzyżowanie. Zmartwychwstały Jezus pokazuje te rany by uświadomić Apostołom Jego tożsamość – z jednej strony jako tego, który był ukrzyżowany a z drugiej jako tego, który z tymi ranami staje przed nimi jako uwielbiony. 

1. Przemienione rany

To co wynika z tego obrazu, można sformułować lapidarnie: Jezus pokazuje uczniom rany, które już Go nie bolą, co zostały przemienione. Pozostają one faktami w Jego Ciele. Czytaj więcej…