W 26. Niedzielę roku B czytamy dalszy fragment Ewangelii wg św. Marka (9,38-43.45-48). Jest to dalszy ciąg pouczeń, jakie Jezus kieruje do swoich uczniów zmierzając do Jerozolimy. Wykorzystuje do tego różne sytuacje, jak ta, w której Jan zwraca się do Niego w sprawie kogoś, kto wyrzucał złe duchy w imię Jezusa nie chodząc razem z uczniami. Jezus wskazuje najpierw bardzo ogólnie, iż kto dokonuje cudów w Jego imię nie będzie mógł zaraz mówić źle o Nim.   

Kto bowiem nie jest przeciwko na, ten jest z nami (Mk 9,40).

To ogólne stwierdzenie zostaje stopniowo pogłębione następnymi wypowiedziami, które wskazują na głębsze znaczenie tego, co to znaczy być z Jezusem i należeć do Niego. Wypowiedzi Jezusa mogą pochodzić z różnych sytuacji. Jednakże Ewangelista Marek je tak grupuje i tym samym pozwala wyciągać pewne wnioski co do formułowania przesłania tej perykopy ewangelijnej i rozumienia bycia uczniem Jezusa

1. Należeć do Chrystusa

Pierwszym takim słowem odnoszącym się do przynależności do Chrystusa jest są słowa Jezusa: „Kto wam poda kubek wody do picia, dlatego, że należycie do Chrystusa, zaprawdę powiadam was, nie utraci swojej nagrody”. Czytaj więcej…


css.php