Prawda Mesjasza – odrzucenie szatana (24. Ndz B)

by bp Zbigniew Kiernikowski

W 24.  Niedzielę roku B czytamy fragment Ewangelii wg Marka (8,27-35). Wydarzenie, o jakim opowiada stanowi już końcowy etap działalności Jezusa na terenach poza Judeą i poza Jerozolimą. Jest to już jakby bezpośrednie przygotowanie do wstąpienia do Jerozolimy, a więc krzyża i zmartwychwstania. Pytania wokół Jezusa zacieśniają się coraz to bardziej. Kim On jest? Jezus zabiera więc uczniów do wiosek pod Cezareą Filipową. Były to tereny pogańskie. W drodze Jezus stawia uczniom pytanie odnoszące się do Jego Osoby:

Za kogo uważają Mnie ludzie?

A wy, za kogo Mnie uważacie? (Mk 8,27.29).

Ziemska misja Jezusa stopniowo dobiega końca. Potrzebne jest więc doprowadzenie do pełnego rozpoznania Jezusa. Dokonał On do tego czasu wielu cudów. Wiele za Nim chodziło. Wiązali z Nim takie czy inne oczekiwania: bądź to osobiste, bądź społeczne czy polityczne. Jezus jednak wiedział, że jego misja nie pokrywa się z tak wyrażanymi oczekiwaniami i pragnieniami ludzi. Jego misja zmierzała do czegoś innego.

1. Jezus Mesjaszem

Na pytanie Jezusa o zdanie ludzi padają różne odpowiedzi. Jezus był odnoszony do Jana Chrzciciela, do Eliasza, czy innego z proroków. Tak było, bo Jezus przepowiadał, dokonywał cudów. Jego działalność wprowadzała nadzieję na wyzwolenie, na lepszą przyszłość. Czytaj więcej…

css.php