Uroczystość Najświętszej Trójcy jest jakby zwieńczeniem i syntezą objawienia i dzieła Bożego wobec człowieka. To właśnie Jeden Bóg, który objawiał się stopniowo ludzkości jako działający w trzech Osobach, jest ostatecznie tym, który właśnie w tej wielopostaciowej i nierozerwalnej Jedności przychodzi do człowieka i komunikuje mu w sposób najbardziej wymowny swoją istotę. Jezus, przed wstąpieniem do nieba przekazuje swoim uczniom polecenie:

   

Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi.
Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody,
udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego
(Mt 28,18n).

 

Pan Jezus stwierdza najpierw to, że Mu została dana wszelka władza. Warto zwrócić uwagę na dwa aspekty tego obwieszczenia. Po pierwsze, to nie On przedstawia siebie jako źródło owej władzy, lecz ona  została Mu dana. Po drugie, jest to wszelka władza, a więc obejmująca wszystko, co wyraża bliższe określenie: w niebie i na ziemi. Jezus rozumie więc siebie jako ostatecznego wyraziciela i wykonawcę tej władzy. Po za Nim nie ma innej władzy. On jednak tę władzę wykonuje w imię Tego, kto Go posłał – Ojca.

1. Władza Jezusa

Pan Jezus otrzymał i objawił (urzeczywistnił) tę pełnię władzy w swoim podjęciu śmierci krzyżowej i zmartwychwstaniu. To właśnie wtedy w sposób najpełniejszy i niejako szczytowy okazała się ta władza Jezusa. Jest to Jego intronizacja czy inwestytura jako Wcielonego Syna Boga. Czytaj więcej…


css.php