Kolejna niedziela (6. roku B) i dalszy ciąg Ewangelii wg św. Marka (1,40-45). Jesteśmy stale w początkach działalności publicznej Jezusa. Oto trzeci z kolei cud Jezusa przedstawiony szczegółowo przez św. Marka. Co prawda Ewangelista powiedział ogólnie, iż Jezus uzdrawiał wielu (1,34). Znamienne jednak są uzdrowienia opisane szczegółowo. Niosą one ze sobą przesłanie wykraczające poza tylko fizyczny aspekt uzdrowienia. Stanowią swoisty paradygmat leczenia wnętrze człowieka i przywracania go do stanu bycia na obraz i podobieństwo Boga i uzdalniania do życia we wspólnocie. Tak możemy spojrzeć na pierwszy cud wypędzenia ducha nieczystego z człowieka w synagodze, jak to widzieliśmy przed dwoma tygodniami, tak na uzdrowienie dotkniętej gorączką teściowej i uzdrawiające podniesienie jej wspólnocie. Podobnie też uzdrowienie trędowatego, o którym mowa w perykopie tej niedzieli.   

Jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić (…) Chcę, bądź oczyszczony (…)

Jezus nie mógł już jawnie wejść do miasta, lecz przebywał w miejscach pustynnych

(Mk 1,40n.45).

 

1. Trąd – wyłączenie ze społeczności

Trąd był widziany jako choroba nieczysta wykluczająca  chorego z normalnych relacji i normalnego życia wspólnoty. Przepisy prawa Mojżeszowego skazywały trędowatego na przebywanie poza społecznością (zob. Kpł 13,45n). Czytaj więcej…


css.php