Czuwajcie! – I Ndz Adwentu B

by bp Zbigniew Kiernikowski

Rozpoczynamy kolejny Adwent. Czas przygotowania na Przyjście Pana. Czas przeżywania przychodzenia Pana w naszej codzienności i przygotowania do celebrowania pamiątki Jego ziemskiego Narodzenia. Ten czas jest bogaty w tajemnicę oczekiwania i kształtowania w nas wierzących postawy gotowości na to przedziwne i wielorakie spotkanie. To spotkanie jest całkowicie dla nas.

On przychodzi, by nas ubogacić. By jednak to mogło się stać, musi w nas dokonać się coś z opuszczenia tego, co nam przeszkadza Go prawdziwie spotkać i być z Nim w komunii. Inaczej mówiąc, nie możemy Go spotkać, pozostając takimi, jakimi jesteśmy, tzn. skierowani na siebie samych. On chce w nas to sprawić, byśmy odwrócili się od siebie, a zwrócili się ku Niemu. Chce, byśmy stawali się na Jego podobieństwo. Dlatego wzywa nas:

Patrzcie! Miejcie otwarte oczy! (Mk 13,33).

 Proponuję taki oto, jak wyżej, przekład wezwania z pierwszego wiersza perykopy ewangelijnej czytanej w I Niedzielę Adwentu roku B (Mk 13,33-37). Jest to przekład mniej uroczysty, ale za to bardziej bezpośredni. Można powiedzieć wprost narzucający się i przynaglający z pewną mocą a nawet gwałtownością. Jest to wezwanie, by zobaczyć, co się stało, szczególnie wtedy, gdy dzieje się coś nadzwyczajnego.

Różne czasowniki – stopniowanie intensywności czuwania?

 Warto zwrócić w tym względzie uwagę na zasygnalizowany już pewien szczegół, który – moim zdaniem – będzie pomocny w odczytaniu orędzia niedzielnej Ewangelii. Czytaj więcej…


css.php