Objawienie tożsamości Jezusa i dar Skały (21. Ndz A)

by bp Zbigniew Kiernikowski

Ewangelia dzisiejszej niedzieli (Mt 16,13-20) przedstawia scenę z życia i działalności Jezusa, jaka miała miejsce pod Cezareą Filipową. Gdy tam przybyli, Jezus postawił uczniom pytanie co do Jego tożsamości. Najpierw, można powiedzieć, postawił to pytanie ogólne, nie angażując bezpośrednio uczniów w treść odpowiedzi, bo dotyczyło opinii innych ludzi. Następnie to samo pytanie skierował do uczniów. Jest to więc pewien moment weryfikacji relacji, w jakich Jezus, jako Syn Człowieczy się znajduje i w jakich jest odbierany. To pytanie zmierza też do wyraźniejszego określenia sytuacji wokół Jezusa, ustalenia ról i zadań, jakie jawią się w związku z obecnością Jezusa między ludźmi.

Jezus zapytał: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?» . . .
«A wy za kogo Mnie uważacie?»
Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego».

Okoliczności geograficzne wydarzenia

Od strony geograficznej było to na północy terytorium Palestyny, u stóp góry Hermonu, gdzie znajdowało się pogańskie sanktuarium bóstwa Pan. Herod Wielki wybudował tam świątynię pogańską ku czci Cezara Augusta a tetrarcha Filip przebudował i upiększył miasto nadając jej nazwę Cezarea na cześć Cezara Augusta. W określeniu Filipowa odróżnił ją od Cezarei Nadmorskiej i tym samym w nazwie miasta zostawił potomności swoje imię. To w takim miejscu dokonuje się ów moment weryfikacji – na terenie idolatrycznym.

Miejsce tego wydarzenia w misji Jezusa

Ważne jest też wzięcie pod uwagę tego, w jakim momencie historii, czyli na jakim etapie przebiegu misji Jezusa to wydarzenie miało miejsce. Było to w okresie, który można nazwać przełomowym w życiu i misji Jezusa. Czytaj więcej…

css.php