Kim jesteś, człowieku? (150929)

by bp Zbigniew Kiernikowski

Dziś, 29 września 2015,  w Jeleniej Górze, w sali wielofunkcyjnej przy parafii św. Jana Ewangelisty odbyło si spotkanie otwarte. Otwiera ono cykl spotkań, podczas których przyglądamy się człowiekowi. Konkretnie centrum zagadnienia jest: Boża wizja człowieka na podstawie objawienia Biblijnego. Są to w zasadzie treści katechez tylokrotnie wygłaszane w ramach programu „Chrzest w życiu i misji Kościoła”.

Dziś zajęliśmy się przesłaniem wynikającym z dwóch opowiadań o stworzeniu człowieka, jakie mamy w Biblii, po koniec pierwszego rozdziału Księgi Rodzaju i w drugim jej rozdziale.

Daję okazję tutaj na blogu do kontynuowania rozpoczętych rozważań. Także do stawiana pytań czy proponowania własnych refleksji. Jest to tematyka tak bardzo dziś aktualna i często spychana na margines życia. Stanowi ona jednak ośrodek naszego świadomego życia – szczególnie życia ludzi wierzących.

Zachęcam do blogowej rozmowy.

Bp ZbK

W tych dniach ma miejsce ważne wydarzenie dla Kościoła, a w szczególności dla kształtowania relacji ze światem judaistycznym. Upływa 50 lat od uchwalenia deklaracji „Nostra aetate” – dokumentu Soboru Watykańskiego II odnoszącego się do relacji chrześcijan z rzeczywistością, z której chrześcijaństwo wyrosło, chociaż jest także w stosunku do niej nowością. Chrześcijaństwo stanowi bowiem życie w świadomości i w łasce spełnienia obietnic danych „ojcom wiary”, jakie dokonało się w Jezusie Chrystusie.

Właśnie w tych dniach w Domus Galilaeae ma miejsce niezwykłe wydarzenie. Pełna nazwa tego wydarzenia to: Światowa Konwiwencja Rabinów organizowana przez Drogę Neokatechumenalną z udziałem Kardynałów i Biskupów. Korozaim  (4 – 7 maja 2015 r.). Wskutek wielu kontaktów, jakie już miały miejsce dojrzała sytuacja do tego, by taką konwiwencję zorganizować i to właśnie tutaj, w Domus Galilaeae, czyli w Domu, który stanowi „centrum” formacji Drogi Neokatechumenalnej. Jest to centrum niejako uświęcone przez św. Jana Pawła II, który podczas swojego pobytu w roku Jubileuszu (2000) wypowiedział znamienne słowa: Pan was tutaj, na tej Górze oczekiwał. Chodzi o Górę Błogosławieństw.

Dzisiaj spotkali się tutaj rabini z całego świata wraz z kardynałami i biskupami Kościoła Katolickiego. Przedstawiając to w liczbach wgląda to następująco: ponad 120 rabinów z całego świata. 7 Kardynałów i blisko 20 biskupów. Trzeba też zaznaczyć, że Papież Franciszek skierował specjalne przesłanie dla uczestników tego wydarzenia.

Warto może podać konkretnie, jak to przedstawia się na mapie świata. Najwięcej rabinów przybyło ze Stanów Zjednoczonych i Kanady – ponad 50. Z Izraela bierze udział ponad 30 rabinów z różnych miejscowości i różnych orientacji. Z Ameryki Południowej jest około 10 rabinów. Natomiast z Europy około 25. Z Azji, z Afryki (Południowej) i Australii po kilku.  W konwiwencji biorą udział ekipy katechistów wędrownych odpowiedzialnych za Drogę w poszczególnych regionach świata. Jest więc nas wszystkich około 400 osób.

W dniu dzisiejszym miało miejsce przedstawienie się poszczególnych grup. Katechiści przedstawiali rabinów z terenu swojej działalności. W ten sposób został zarysowany też pewien obraz współpracy i ewentualnych problemów. Naturalnie byli także przedstawiani pasterze Kościoła Katolickiego na tych terenach, czyli biskupi i prezbiterzy oraz katechiści wędrowni.

Kolejnym elementem była symfonia skomponowana przez Kiko Arguello „Cierpienie Niewinnych”. Wykonała orkiestra symfoniczna i chór złożony głównie z młodzieży Drogi Neokatechumenalnej w liczbie około 180 osób. Ta symfonia była już wielokrotnie wykonywana w różnych miejscach. Także w Polsce przed kilku laty w Oświęcimiu i w Lublinie.

Po południu miało miejsce pochodzenie i przedstawienie Drogi Neokatechumenalnej. Jest to niewątpliwie ważne dla zrozumienia nie tylko wielu aspektów problematyki, z którą jest konfrontowany Kościół Katolicki, ale także wzajemnych relacji między światem judaistycznym a chrześcijanami w ogóle.

Jutro czekają nas kolejne punkty programu.

Pozdrawiam wszystkich Blogowiczów i Znajomych z Góry Błogosławieństw

Bp ZbK

W dniach 1 – 3 maja odbyły się w Dursztynie (pustelnia – Wichrówka) rekolekcje dla małżeństw, które zmagają się z życiowymi trudnościami. Celem tych rekolekcji oraz systematycznej pracy z uczestnikami jest niesienie im pomocy. Czynimy to przede wszystkim w oparciu o Słowo Boże. W takich sytuacjach pomocne jest zgłębianie biblijnej historii zbawienia. Łatwiej jest wtedy odnaleźć siebie jako uczestnika tej historii nawet wtedy, gdy ona „przebiega” inaczej niż nasze ludzkie plany i oczekiwania.

Czynię ten wpis z myślą o tym, że świadectwa osób, które przeżyły te rekolekcje i korzystają ze światła słowa Bożego, mogą być pomocne dla innych.

Zapraszam do świadectw i do dzielenia się swoimi doświadczeniami

Bp ZbK

W jednym wpisie zbieram po krótce doświadczenia minionych dni: czwartku, piątku i dzisiejszej soboty.

W czwartek odbyła się pielgrzymka do Jerozolimy. Głównymi momentami było nawiedzenie Grobu Pańskiego i Eucharystia w Wieczerniku. Okazało się jednak, że nie było możliwe celebrować w Wieczerniku. Było to przewidziane i ustalone. Jednak, prawdopodobnie, ze względu na trwający tydzień paschalny wyszły pewne trudności. Był czas na nawiedzenie – oprócz Grobu Pańskiego – innych miejsc świętych w Jerozolimie.

W Piątek Wielkanocny nawiedziliśmy Kafarnaum. Kanę Galilejską i Nazaret. Są to miejsca początków realizacji historii zbawienia. Nazaret to miejsce, gdzie upamiętanie się wypowiedzenia przez Maryję tego najbardziej podstawowego słowa, jaki człowiek mógł wypowiedzieć: „Niech mi się stanie według Twego Słowa”. To tu i wtedy rozpoczęło się wszystko, co z zapowiedzi przeszło w stan realizacji.

Kana Galilejska, to pierwszy cud. Cud, który wskazuje na „zaradzenie ludzkim brakom”. Słowo Maryi skierowane do Jej Syna Jezusa: „Wina nie mają” ma charakter wykraczający poza ówczesny brak wina. Oto ludzie nie mają sensu życia, nie mają prawdziwej szczęśliwości. Jezus mówi o „swej godzinie”. Jest to odniesienie do Jego Męki i Zmartwychwstania. Jednakże wcześniej czyni cud przemieniania. Maryja bowiem mówi do sług: „Czyńcie, cokolwiek wam powie”. Jest to figura i obraz tego, co miało się stać wtedy, gdy Jezus wypełnił swoją godzinę. Jest to odpowiedź na potrzebę prawdziwego sensu życia i szczęścia ze strony człowieka. Ta godzina nadeszła. Najpierw moment przemiany wody w wino a następnie śmierci w życie.

Sobota jest dniem w którym dokonujemy refleksji nad sytuacją duszpasterską. Jest wiele ciekawych spostrzeżeń, które są uwarunkowane sytuacjami w danych krajach. Trudno to w kilku słowach przedstawić.

Wieczorem kończymy tę konwiwencję Eucharystią.

Pozdrawiam z Góry Błogosławieństwa

Bp ZbK

W środę, 8 kwietnia przeżywaliśmy znaki i wydarzenia związane z posłaniem do głoszenia ewangelii oraz inicjacją chrześcijańską. Miejsca, w których gromadziliśmy się, to Dalmanuta i Tabga, a więc miejsce pierwszego i drugiego rozmnożenia chleba (zob. Mk 6,34-44 i 8,1-10) oraz Kościół Prymatu a więc miejsce cudownego połowu po zmartwychwstaniu Jezusa i dialogu Jezusa z Piotrem (J 21).

Te wydarzenia mają mocne przesłanie ewangelizacyjne. Nawiązują do obietnic danych w Starym Testamencie i wskazują na ich spełnienie przez działanie Jezusa a przede wszystkim przez Jego Mękę Śmierć i Zmartwychwstanie.

Piotr, który – wg ewangelii ów. Jana – po zmartwychwstaniu Jezusa jakby „wrócił” do swego pierwotnego zajęcia, przeżyje w spotkaniu  Jezusem nowe powołanie. On ze swej strony powiedzie: „Idę łowić ryby”, a inni mu przywtórzyli: „Idziemy z tobą”. Tej nocy nic nie ułowili. Rankiem, na słowa Jezusa, zarzucili sieci i połów stał się bardzo obfity oraz bogaty w znaki. Po spożyciu ryby przygotowanej przez Jezusa, do której zostały dołączone niektóre z cudownego połowu, miał miejsce ów znamienny dialog Jezusa z Piotrem. Było to swoiste skrutynium, w którym Jezus doprowadził Piotra do uświadomienia sobie, że tylko w całkowitym oddaniu się Jezusowi może być przewodnikiem dla innych. Pytania Jezusa: „Potrze, czy miłujesz mnie . . . ?” oraz odpowiedzi Piotra, „Tak, … Panie Ty wszystko wiesz ….” stanowią strukturę tego wydarzenia oraz pozostają stałym wezwaniem i mandatem jaki dotyka także dzisiejszych pasterzy – biskupów. Tutaj więc każdy z biskupów miał możliwość wyrażenia swego oddania się w służbie Kościoła.

Wieczorem została przedstawiona biskupom struktura Drogi Neokatechumenanlnej. W szczególności znaczenie katechez zwiastowania, czyli początkowych a następnie niektóre z etapów Drogi z podkreśleniem ich znaczenia w procesie formacyjnym.

Pozdrawiam z Galilei

Bp ZbK

Mija pierwszy dzień tej konwiwencji. Podzielę się kilku spostrzeżeniami i myślami. W konwiwencji bierze udział około 400 osób w tym ponad 150 biskupów, kilku kardynałów oraz księża i świeccy katechiści wędrowni odpowiedzialni za Drogę w różnych regionach świata.

Za główną i przewodnią myśl dzisiejszego dnia można uznać tezę (stwierdzenie i fakt), że ewangelizacja nie zaczyna się od świątyni – ani jerozolimskiej ani żadnej innej – lecz od wieczernika. Rozpoczyna się od kerygmatu (Dz 2), który doprowadza do powstania Kościoła, czyli Ciała Chrystusa. Siłą i wyrazem życia wspólnoty chrześcijańskiej nie są ani ryty ani przepisy moralne, lecz doświadczenie mocy Ducha Świętego, który jednoczy i uzdalnia do miłości bliźnich w wymiarze krzyża. Centralną staje się prawda: miłujcie się wzajemnie, jak JA was umiłowałem (zob. J 13,34; 15,2.12). Jest to zdolność wejście w to, co zostało obwieszczone przez Jezusa w kazaniu na górze (Mt 5 – 7), a czego najbardziej wyrazistym znakiem jest miłość nieprzyjaciół i zdolność nie stawiana oporu złem, lecz przyjęcia go (zob. Mt 5,44 i 5,39; por. Rz 12,14-21).

Głównymi momentami dzisiejszego dnia była liturgia pokutna z możliwością indywidualnej spowiedzi. Po południu mieliśmy czas na skrutację Słowa Bożego. Punktem wyjścia (wyjściowym tekstem) był fragment z Listu do Hebrajczyków: 2,14n. Jest to jedne z fundamentalnych tekstów, które pozwalają wejść w rzeczywistość obwieszczoną w kerygmacie. Ostatnim liturgicznym aktem dnia dzisiejszego była uroczysta Eucharystia.

Pozdrawiam wszystkich Blogowiczów z Domus Galilaeae na Górze Błogosławieństw.

Bp ZbK

 

Przez blisko tydzień czasu będzie maiła miejsce Konwiwencja biskupów z całego świata związanych z Drogą Neokatechumenalną bądź też mających w swoich diecezjach wspólnoty neokatechumenalne (chodzi o katechumenat pochrzcielny). Konwiwencja odbywa się w Domus Galilaeae. Jest to dom, który już ma około 15 lat. Dom formacji katechumenalne w wydaniu Drogi Neokatechumenalnej. Turaj odbywają się rónego rodzaju spotkania i konwiwencje. Tutaj też stała formacja kleryków Seminariów Redemptoris Mater oraz formacja innych osób, które z różnych racji życiowych widzą potrzebę takiego czasu wzrostu w wierze i służbie w Kościele.

Z Polski przyjechało nas sześciu biskupów. Stopniowo będę inrmował o niektórych aspektach tego wydarzenia.

Pozdrawiam z Góry Błogosławieństw – skąd jest też piękny widok na Jezioro Galilejskie, Tyberiadę i przeciwległy brzeg Jeziora – wzgórza, gdzie miały miejsce wydarzenia związane z Gerazą .

Pozdrawiam z tego prześlicznego i tak bardzo wymownego miejsca.

Bp ZbK

Rekolekcje w WSD – Triduum Paschalne 2015

by bp Zbigniew Kiernikowski

W dniach od wielkiego Czwartku (po południu) do Wielkiej Niedzieli (po południu – II Nieszpory) grupa około 80 osób przeżyła rekolekcje w Wyższym Seminarium Duchownym w Legnicy. Były całe Rodziny, także z małymi dziećmi. Na te rekolekcje składały się katechezy wprowadzające kolejno w poszczególne celebracje kolejnych dni Triduum oraz inne katechezy związane z tym czasem jak i również modlitwą Liturgii Godzin. Oczywiście istotę przeżyć stanowiły celebracja liturgiczna w kolejnych dniach oraz osobista modlitwa i refleksja – zapewne też rozmowy i dzielenie się przeżyciami zwłaszcza w rodzinach.  

Rekolektanci mieli możliwość poznania treści związanych z tymi dniami oraz praktycznie poznać język i znaczenie znaków liturgicznych i celebracji. Mam nadzieję, że ta inicjatywa wychodząca z Seminarium przyniesie owoc w życiu Osób, które wzięły udział w tych rekolekcjach.

Dziękuję Księdzu Rektorowi i całemu Zespołowi Przełożonych Seminarium wraz z Siostrami i Pracownikami za otwartość przyjęcia tylu Gości i stworzenia takich możliwości. Słuchanie katechez, modlitwa i medytacja a także przebywanie razem w zgromadzeniu, które słucha i chce przeżywać Tajemnice Zbawienia jest wielką szansą, która stwarza możliwości przestawienia niektórych akcentów w duszpasterstwie. Potrzeba bowiem stale i to coraz bardziej ludzi, którzy nie zadowolą się zwykłą obecnością w kościele na takim czy innym nabożeństwie, ale chcą przeżyć liturgię w sposób bardziej świadomy i pozwalający na większe zaangażowanie całego życia.

Pozdrawiam wszystkich Rekolektantów i zapraszam do przekazania swoich przemyśleń. Doświadczeń, sugestii.

Błogosławionego czasu Paschalnego

Bp ZbK

Wizytacja rozpoczęła się w sanktuarium MB Częstochowskiej w Dąbrowicy. W katechezie nawiązałem do słów Przedstawicieli Parafii, którzy powiedzieli o jednoczeniu się wspólnoty parafialnej, w której ważna jest Rodzina jako Domowy Kościół. Następnie zostały zaprezentowane grupy i zespoły działające w Parafii. Jest wiele zespołów i współpraca jest mocno rozbudowana. Dobrze, że są katechezy liturgiczne, które przygotowują do przeżycia liturgii niedzielnej.

W odpowiedzi na to przedstawienie rzeczywistości parafialnej, powiedziałem o parafii, jako miejscu, w którym uczymy się słuchać głosu Jezusa Chrystusa. Ten Jego Głos, który przebija się stałe w spotkaniach wspólnoty parafialnej pod przewodnictwem Księdza Proboszcza, chroni nas przed wszelkiego rodzaju dewiacjami. To znaczy, abyśmy nie utknęli w jakiejś dziurze na skrajni jezdni.  Grozi nam bowiem zawsze niebezpieczeństwo, że do czegoś przylegamy – z racji naszego upodobania – zbyt mocno i chcemy to przeprowadzić nieraz za wszelką cenę. Z drugiej zaś strony od niektórych rzeczy czy relacji, które uważamy za niewygodne la nas, uciekamy, od nich odchodzimy, dokonujemy „rozwodu”. Tak dokonuje się nasze życie w różnego rodzaju „dewiacjach”. Tylko Chrystus wyznacza nam właściwą drogę. Wspólnota parafialna, która słucha Słowa Bożego pod przewodnictwem Księdza Proboszcza jest właściwym miejscem formacji takiego myślenia, w którym uczymy się prostolijnego i prawego sposobu pojmowania naszego życia.

W podobnej atmosferze przebiegało spotkanie z Radą Parafialną obydwu wspólnot: w Dąbrowicy i w Wojanowie. Okazuje się, że jest duża potrzeba katechezy. Obiecuję nieść pomoc na tym polu i zachęcam do wszelkiego rodzaju wysiłków. Ciesz mnie to, że w Parafii istniej zespół liturgiczny, i że Ksiądz Proboszcz głosi katechezy pogłębiające wiarę chrześcijańską.

W Kościele parafialnym w Wojanowie miała miejsce liturgia Eucharystii. Na początku Ksiądz Proboszcz przedstawił aktualny stan Parafii. W homilii mówiłem o jednoczeniu i zgromadzeniu rozproszonych dzięki temu, że Jeden (Jezus) umarł za naród. To jest główny motyw dzisiejszej Ewangelii. Cieszę się z dzisiejszych spotkań i rozmów. Dziękuję całej Wspólnocie Parafialen wraz z Księdzem proboszczem Andrzejem.

Zapraszam do dalszych refleksji.

Bp ZbK

W dniach 22 i 23 marca 2015 odbywa się wizytacja kanoniczna parafii pw.- Świętych Erazma i Pankracego w Jeleniej Górze. W programie – oprócz celebracji Eucharystii – były różne spotkania, które posłużyły do wymiany myśli i doświadczeń.

Najpierw trzeba mówić z uznaniem o przygotowaniu liturgii. Czytania i śpiewy były wykonane przykładowo. Zauważyć można troskę o paramenty liturgiczne i całą atmosferę celebracji. W liturgii posługiwali liczni przedstawiciele służby ołtarza: młodzi ministranci i dorośli lektorzy, akolici i nadzwyczajni szafarza Komunii św.  Wszystko było czynione z poczuciem harmonii i piękna. Zresztą cały kościół ze swoim wystrojem artystycznym też ku temu sprzyja.

Jako pierwsze odbyło się spotkanie z Radą Parafialną, na którym – obok bieżących i aktualnych spraw, jakie są poruszane w każdej parafii – mówiliśmy o potrzebie ubogacenia spojrzenia na duszpasterstwo przez pryzmat historii zbawienia. Paradygmatem i wzorem jest i zawsze będzie Abraham, który pozwolił się prowadzić Bogu dzięki posłuszeństwie Jego Słowu. W dzisiejszej Ewangelii jest mowa o tym, jak przystąpili do Filipa niektórzy Grecy z pytaniem i prośbą: Chcemy ujrzeć Jezusa. Ta prawda i możliwość została dana Abrahamowi, o którym Jezus powiedział: Abraham widział mój dzień i rozradował się (zob. J 8,56). Całe działanie duszpasterskie prowadzi do tego, by ujrzeć Jezusa, by pojmować Jego dzień. To jest najgłębszy sens naszego chrześcijańskiego życia.

Na spotkaniu z grupami, wspólnotami, stowarzyszeniami i bractwami działającymi w Parafii zostało mi przedstawionych około 20 wszelkiego rodzaju grup. Widać, jak Parafia jest wspólnotą wspólnot. Wszystkie wspólnoty mają swoich świeckich liderów oraz swoich opiekunów, którymi są duszpasterze. Krzepiące było usłyszeć, jak wiele różnych inicjatyw jest podejmowanych i jak wiele dobra jest wyzwalane przez modlitwę, posługę charytatywną, działalność wychowawczą, służbę liturgiczną, posługę w więzieniu i wobec różnych osób potrzebujących pomocy.

W spotkaniu z Nauczycielami różnych szkół działających na terenie Parafii zatrzymaliśmy si nad pytaniami związanymi z prawdą o człowieku i o formowaniu jego tożsamości. Antropologia biblijna, jaką wydobywamy z pierwszych kart Pisma świętego oświecona przez Ewangelię Jezusa Chrystusa jest najbardziej uniwersalną podstawą wszelkiego wychowania.

Mam nadzieję, że będziemy kontynuować – we współdziałaniu z innymi parafiami jeleniogórskimi – spotkania, podczas których będzie możliwe pogłębiać rozpoczęte dzisiaj tematy.

Pozdrawiam Wszystkich, z którymi spotkałem się dzisiaj w różnych momentach dzisiejszej wizytacji i którzy zajrzą na tę stronę.

Jutro jeszcze dalszy ciąg wizytacji.

Bp ZbK

« Poprzednia stronaNastępna strona »

css.php