Dziś, 6 września, rozpoczynamy rozmowy przygotowujące do otwarcia II Synodu Siecezji Siedleckiej. Mamy zamiar, aby to było w przyszłym roku i by stanowiło wprowadzenie w obchody 200 lecia naszej Diecezji i 100 lecia wznowienia po ponad 50 letnim zawieszeniu przez carat w konsekwencji wydarzeń związanych z powstaniem styczniowym. Przygotowaliśmy materiał wstępny, tzn, tzw. Lineamenta czyli zarys problematyki. Jest to zarys – a więc domaga się uzupełnień. Taki jest sens tego wstępnego roboczego dokumentu. Ma on pobudzić do refleksji w celu zebrania jak najszerszego spectrum zagadnień, którymi zajemiemy się na Synodzie.

Jest to okazja dla każdego Diecezjanina (i nie tylko), by zabrać głos i zaproponować nad czym się zastanawiać, co omawiać, co uczynić przedmiotem modlitwy i działania, by nasz Kościół Siedlecki był dzisiaj „bardziej” Kościołem, który jest z jednej strony wspólnotą według zamysłu naszego Pana Jezusa Chrystusa, i by ten Kościół był jednocześnie z drugiej strony wspólnym „domem” każdego członka Diecezji.

Chcemy poruszać zagadnienia teologiczne i liturgiczne i chcemy spoglądać na nasze życie we wspólnotach parafialnych. Bąędziemy się pytać o relacje między duchowieństwem i świeckimi, o sytuacje w naszych rodzinach, o regulowanie statusu pracowników kościelnych i faktycznego działania rad parafilnych. Będziemy mówić o budynkach kościelnych, o cmentarzach i o tym wszystkim, co stanowi materialną stronę i substancję Kościoła. Będziemy mówić o liturgii i organizowaniu życia parafialnego. O przygotowaniu do sakramentów i ich udzielaniu oraz wszystkim, co jest związane z tym, co stanowi okoliczności i tzw. oprawę udzielania tych sakramentów. Będziemy mówić o tylu różnych sprawach, które tylekroć nurtują i które są konkretnymi pytaniami, a czasem drażliwymi problemami, w naszych wspólnotach parafialnych.

Lineamenta to propozycje. Każdy, kto zechce może włączyć się korzystakąc z podanego adresu na naszej stronie diecezjalnej – synod@radiopodlasie.pl  lub pisząc na adres Sekretariatu Synodu, ul. Piłsudskiego 62 w Siedlcach 08-110.  Zbieramy wszystkie myśli i głosy do połowy listopada br.

Materiał jest dostępny na stronie naszej Decezji i jako broszura w parafiach.

Możemy zawołać: Kościele Siedlecki, tzn. każdy jego Członku, masz szansę lepiej zobaczyć siebie w świetle Prawdy Chrystusa  i prawdy o sobie w kontekście wspólnoty!

Zachęcam do udziału!

Posłuchaj audycji:

http://archiwum.radiopodlasie.pl/?p=10868

Bp ZbK

Mój temat w KRP: Szkoła Kantora (110830)

by bp Zbigniew Kiernikowski

Bliżej i więcej na ten temat jest na stronie diecezjalnej i stronie Szkoły Muzyki Kościelnej. Podaję jednak ten temat także w moim blogu dając okazję do pytań i sugestii w związku z dzisiejszą audycją o roli kantora w zgromadzeniu liturgicznym i w ogóle w duszpasterstwie.

Bp ZbK

Posłuchaj audycji:

http://archiwum.radiopodlasie.pl/?p=10701

Rozmowy w KRP (110628)

by bp Zbigniew Kiernikowski

Dzisiejsza rozmowa dotyczy różnych tematów pod koniec roku szkolnego i duszpasterskiego.

Zachęcam do rozmowy

posłuchaj audycji: http://archiwum.radiopodlasie.pl/?p=10271

Bp ZbK

Dzisiejsza audycja dotyczyła zagadnień związanych z tożsamością chrześcijańską. W oparciu o Adhortację Benedykta XVI: Verbum Domini, przedstawiałem potrzebę ewangelizowania już ochrzczonych . Często kraje niegdyś bogate w wiarę i powołania tracą swoją tożsamość pod wpływem kultury zeświecczonej (VD 96). W tym kontekście nasza rozmowa dotyczyła także głoszenia kerygmatu i w ogóle spraw wokół przepowiadania, czyli głoszenia Słowa Bożego.

Ważnym momentem, na który zwraca uwagę Benedykt XVI jest to, że „szczególnie nowym pokoleniom potrzebne jest wprowadzenie w słowo Boże dzięki spotkaniu z dorosłym (pokoleniem – myślę, że chodzi o dojrzałe w wierze) i jego autentycznemu świadectwu, pozytywnemu wpływowi przyjacół i towarzyszeniu wspólnoty kościelnej” (VD 97).

Zachęcam do dalszej rozmowy

Bp ZbK

Dziś rozmawialiśmy o przygotowaniu do Sakramentu Bierzmowania. Zwrócilimy między innymi uwagę na potrzebę bliższego kontaktu z życiem. Dalej na potrzebę przygotowania w mniejszych zespołach. Zastanawialiśmy się nad wiekiem, w który jest przyjmowany ten Sakrament itp.

Zachęcam do wymiany myśli.

Bp ZbK

Posłuchaj audycji: http://archiwum.radiopodlasie.pl/?p=10109

Rozmowa o przeżywaniu Tajemnicy Paschalnej. Posłużę się fragmentami z mojego Listu pasterskiego na Triduum Paschalne z roku 2003. Trzy fragmenty (w zmienionej kolejności) wprowadzają nas ogólnie w charakter i naturę tych dni.

1. Przed nami dni, w których wspominać będziemy najważniejsze wydarzenie historii zbawienia. W każdym roku liturgicznym lud Boży świętuje swoje odkupienie, dokonane przez wcielonego, ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Syna Bożego. To świętowanie jednak nie polega tylko na przypominaniu wydarzeń zbawczych w ich chronologicznej kolejności, ale na ich uobecnianiu w świętych czynnościach liturgicznych. W nich bowiem jest ciągle obecny Jezus Chrystus, Zbawiciel. Tajemnica Jego Śmierci i Zmartwychwstania jest istotną treścią wszystkich czynności liturgicznych Kościoła. Należy nadto podkreślić, że tych obchodów nie można ograniczyć do Niedzieli Wielkanocnej i Poniedziałku Wielkanocnego. Celebrowanie Triduum Paschalnego jest przeżywaniem obchodów pamiątki Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Pańskiego. Jest to szczyt roku liturgicznego. Celebracja Triduum, czyli Trzech Świętych Dni, a właściwie Trzech Świętych Nocy, rozpoczyna się w Wielki Czwartek wieczorną Mszą św. Wieczerzy Pańskiej a kończy nieszporami Niedzieli Wielkanocnej.

16. Te trzy doby-noce stanowią jedno wielkie święto. Wskazuje na to między innymi antyfona, którą śpiewa się na początku Mszy Wieczerzy Pańskiej: „Chlubimy się krzyżem naszego Pana Jezusa Chrystusa; w nim jest nasze zbawienie, życie i zmartwychwstanie, przez niego jesteśmy zbawieni i oswobodzeni”. Nawiązuje ona do treści wszystkich celebracji Triduum. Jest to bardzo uroczyste rozpoczęcie świętowania Tajemnicy naszego zbawienia. Zatem rozpoczęcie Mszy Wieczerzy Pańskiej wprowadza w całe Triduum Paschalne, w jedną Tajemnicę celebrowaną w tych dniach, a nie ogranicza się tylko do specyficznych treści Wielkiego Czwartku. Wskazują już na to same czytania biblijne Wielkiego Czwartku, w których dominuje temat Paschy. Była ona sprawowana najpierw przez Izraelitów w Egipcie przez ofiarę Baranka, a potem celebrowana przez Jezusa razem z uczniami. Wreszcie, w nowym i pełnym znaczeniu, świętowana przez Kościół, o czym świadczy św. Paweł w czytanym właśnie w tym dniu fragmencie Pierwszego Listu do Koryntian. Szczytem celebracji Triduum Paschy jest Eucharystia Wielkiej Nocy Zmartwychwstania.

5. Całe życie chrześcijańskie jest zorientowane na przeżywanie Paschy, jest nacechowane jakością paschalną. Od Paschy i z Paschy otrzymuje swój charakter, staje się życiem paschalnym. Z tego też powodu to właśnie kontekst paschalny jest najstosowniejszym miejscem i czasem wprowadzenia człowieka w życie chrześcijańskie i utrzymywania tego życia w całej jego nowej mocy. Otwiera się ono przez Chrzest. Chrzest jest przywołaniem Paschy w historię człowieka, by go przeprowadzić ze śmierci (z uwarunkowania doświadczeniem śmiertelności) do życia (rozpoczęcia życia nie dla siebie, w miłości).

Zachęcam do refleksji i wymiany myśli na blogu.

Z pozdrowieniem

Bp ZbK

Posłuchaj audycji:

http://archiwum.radiopodlasie.pl/?p=9871

Rozpoczynamy rozmowy na temat II Synodu Diecezjalnego. Jesteśmy w fazie przygotowania. Odbyły się już dwa spotkania ogólne przedstawicieli dekanatów i różnych środowisk oraz instytucji Diecezji. Została wyłoniona Komisja Przygotowawcza oraz Sekretariat.

Prace przygotowawcze zmierzają do opracowania dokumentu zwanego „lineamenta” czyli zarys problematyki synodalnej. Ten dokument wstępny zostanie podany do wiadomości publicznej (przed wakacjami tego roku), aby wszyscy mogli zgłaszać swoje propzycje zagadnień do rozważenia. Na podstawie otrzymanego materiału z terenu całej Diecezji  (wszyscy są zaproszeni do zgłaszania tematów, zagadnień, problemów itp. do późnej jesieni br.) zostanie opracowany przez Sekretariat kolejny dokument : tzw. „documentum laboris„, czyli przedstawienie zebranych argumentów, które będą stanowiły przedmiot prac synodalnych w zespołach, komisjach itp. Ten dokument będzie oficjalnym materiałem przedstawionym podczas otwarcia Synodu, które nastąpi – jak mam nadzieję – w maju 2012 r. Wtedy rozpocznie się już praca we wszystkich zespołach i komisjach na konkretnymi zagadnieniami.

Zachęcam do wymiany myśli i propozycji, które mogą ubogacić i ukonkretnić te nasze działania.

Bp ZbK

Posłuchaj audycji: http://archiwum.radiopodlasie.pl/?p=9550

Spotkać Mesjasza (3 Ndz Wlk Postu A 2011)

by bp Zbigniew Kiernikowski

W trzecią Niedzielę Wielkiego Postu roku A czytamy Ewangelię o Samarytance (J 4,5-42). Już od bardzo dawnych czasów jest to niedziela pierwszego skrutynium katechumenalnego. Spotkanie Jezusa z Samarytanką przy studni Jakubowej w Sychar zapisane e Ewangelii wg św. Jana jest swoistym paradygmatem czyli wzorcem spotkania Jezusa z człowiekiem, który – zagubiony i szukający po swojemu sensu życia – ma szczęście spotkać Jezusa.

W tym spotkaniu dokonuje się głęboki egzystencjalny dialog, a właściwie jest to właśnie skrutynium, czyli egzamin życiowy. W procesie tego skrutynium zagubiony człowiek, szukający po swojemu i według swoich możliwości sensu życia i szczęścia, które by go zadowoliło, dzięki Jezusowi otrzymuje dar odkrycia, że ten sens życia jest złożony w nim samym. W życie z tego daru może wejść przez wiarę w Mesjasza na ile wejdzie w prawdę i pozwoli się ogarnąć mesjańskiej obecności Jezusa w swoim życiu. Wymowny jest końcowy fragment rozmowy samarytanki z Jezusem:  

Rzekła kobieta do Jezusa:

„Wiem, że przyjdzie Mesjasz zwany Chrystusem.
A kiedy On przyjdzie, objawi nam wszystko”.

Powiedział do niej Jezus:

„Jestem Nim Ja, który z tobą mówię” (J 4,25n). 

Mesjasz to ten oczekiwany, który miał wypełnić wszystko i nadać sens wszystkiemu w wymiarze życia indywidualnego poszczególnych ludzi i w wymiarze wspólnoty całego Ludu Wybranego. Dokonuje się to przez dawanie ludziom wszystkich czasów i możliwości nawrócenia w wierze, że Jezus jest Mesjaszem. Opowiadanie o spotkaniu z Samarytanką przy studni Jakubowej jest świadectwem o Jezusie, jako bramie wprowadzającej do wspólnoty ludu Nowego Przymierza. Spójrzmy na kilka elementów tego dialogu Jezusa z Samarytanką 

1. Daj mi pić

To pierwsze słowa, jakie Jezus kieruje do Samarytanki. Wzbudza przez to u niej zdziwienie: że to On – Żyd, Judejczyk zwraca się do niej, kobiety i Samarytanki. Nie jest nawet wykluczone – jak twierdzą niektórzy komentatorzy – że to była kobieta – prostytutka. Czytaj więcej…

Kontynuujemy dziś rozmowę na temat katechezy o życiu w Ziemi Obiecanej.

Jak to już było poprzednio powiedziane, wejście do Ziemi Obiecanej to nowy styl życia.  Nie został on jednak w pełni zaakceptowany przez tych, którzy weszli do Ziemi Obiecanej. Jest to cały proces grzechu i nawrócenia człowieka. W czwartej katechezie patrzymy na grzechy pierwszych królów, a więc przed podziałem Królestwa. Już sam fakt woli ludu, by ustanowić im króla jest widziany jako pewna forma odrzucenia Boga. Na to starszyźnie zwraca uwagę prorok Samuel. Powoływani królowie popełniają określone grzechy i mają niewłaściwe postawy wobec Boga, w szczególności jako przewodnicy ludu.

Upraszczając możemy powiedzieć, że Saul zazdrośnie trzyma się władzy i brak mu zaufania Bogu; Dawid wykorzystuje swoją władzę do przykrywania swego grzechu dalszymi grzechami – i tak aż do przeżycia radykalnego nawrócenia; Samuel, wyposażony w dar mądrości, w końcu idzie za obcymi bogami. To są grzechy królów. W tych grzechach odkrywamy także nasze grzechy na ile – otrzymawszy od Boga różne dary i czasem także jakieś doświadczenie życia w atmosferze wierności Boga w Ziemi Obiecanej (jakkolwiek ona w naszym życiu wygląda), próbujemy królować po swojemu i przeprowadzać nasze plany. 

Zapraszam do komentarzy na blogu

Bp ZbK

Posłuchaj audycji:  http://archiwum.radiopodlasie.pl/?p=9461

Dzisiejsza audycja jest poświęcona tematowi zewnętrzne związanemu z Dniem Kobiet – bo dziś 8 marca. Chcemy jednak trochę  szerzej i głębiej potraktować ten aspekt społecznego życia, niż jest to zazwyczaj.

Zapraszam do rozmowy

Bp ZbK

http://archiwum.radiopodlasie.pl/?p=9153

« Poprzednia stronaNastępna strona »

css.php